dameshonger

de eerste man die ik zien

is voor mien

hij is altijd te laat en

nooit te vroeg

want mien heb liefde genoeg

liefde tussen twee rotsen

Jacqueline?
Ja, Henry.
Ik ben geloof ik een beetje verliefd op je.
Henry, we staan hier nu ongeveer twaalfduizend jaar. Jij bent een rots en ik ben een rots.
Ja. Jacqueline.
Vind je het na twaalfduizend jaar nou niet eens
tijd om met een andere tekst te komen?
Ja, Jacqueline.
En Henry.
Ja. Jaqueline?
Neem gerust de tijd!
Maar het is wel lente, Jacqueline!

de geschiedenis van een tuintje

dit dametje gaat dit jaartje het eerste prijsje weer winnen en de commissie kan elk moment...
voor mijn oogverblindende gazonnetje
de grasjes, de bloempjes, de heestertjes
de regendruppeltjes, de kunstmestjes en alle alle
inspanseltjes van mijn damespersoontje jubel de jubeltjes.
Ik heb onder mijn rok alleen nog geen broek aan.
En ik heb zelfs nog geen rok aan. Dat wordt dit jaar weer een eerste prijs voor mijn tuintje.
En de andere dames van het dorp maar wieden en harken. Maar wel goed gekleed. Te goed gekleed, jullie begrijpen niets van tuinieren sukkels.